Sosyal Medya

Makale

Dedi ki; Belki de bu Benim son Yazım…

tarihinde yayınlandı.

Bir bayram sabahı içlenerek dedi ki “Belki de bu yolculadığım son Ramazanım

Yaprak döken güz mevsiminin yalnızlığıyla söylendi “Belki bu sıcak günler son yazımın

Bu yıl da Kurban kesmek için gereken miktarı denkleÅŸtirmenin sevinciyle hüzünlenip

O güne eriÅŸirsem Ä°nÅŸaallah diyeceÄŸim ki “Belki de kesip dağıtacağım bu son Kurbanım

Hatta ardı ardına gelen bu satırlar “Belki de yazdığım son paragrafın

Hiç beklemezdim ama bunun da bir sonu varmış demek “Belki de son can alıcı tespitim

Sonumun hükmü, iyi ki benim gibi bir kararsıza bırakılmamış demek “Belki de son Hamd’ım

Meskûn mahalimden çıkarken evladı iyale Allah’a emanet olun demem “Belki bu son veda’m

Hatta beni deli edenlere bir ÅŸeyler haykırmamak için “Belki de bu son yutkunuÅŸum

Yaptığım her hangi bir ÅŸey, sonumu hatırlatmıyorsa “Belki de bu, kendimi son kandırışım

Arafat’taki veda hutbesinde Resul sözüne ÅŸöyle baÅŸlamıştı “Belki de bu sizinle son bulunuÅŸum

GözyaÅŸlarıyla dinleyenler anlamışlardı, bu kendi sonları olmasa da Resulle birlikteliÄŸin sonu Otuz yıllık hüznümün nedeni

“Belki de Ahmet Hocamla yapamadığım o dersin son oluÅŸuydu Ä°nsanı hayvandan ayıran en önemli özellik, herÅŸeyin bir sonu olduÄŸu bilincine ermek ise,

Küskün, kızgın, kavgalı ayrılığı sürdüre gelmek her ÅŸeyin bir sonu olduÄŸunun inkârı deÄŸil mi?

Dün “son” dememe raÄŸmen bugüne ulaÅŸmam, bugünün son günüm olmadığını göstermez ki

Bu olsa olsa herÅŸeyin bir sonu olduÄŸunu unutmayarak ümit ve yeis arasında yaÅŸamak olmalı

Mekke’nin en çetin günlerinde ümitle beklenen ayetlerin Kıyametten bahsetmesinin sebebi,

Bu, herÅŸeyin sonu olduÄŸunu bilenlerle dünyaya kazık kakacağını sananların mücadelesi idi.

Araf 14’te "Ä°nsanların diriltileceÄŸi güne kadar bana süre ver" diyen Ä°blisin son günü belli

“Sonunu düÅŸünen kahraman olamaz” safsatasını özendiren dizi bir gün sona ermeyecek mi? Sonunu düÅŸünmek, yaptığım kötülükler yanıma kâr kalmaz deyip tövbeye yönelmek deÄŸil mi?

Gelecekten ümitli olmak, sonlu bir dünyada adalet ve merhamet ile yaÅŸamakla mümkünse,

Aydınlık yarınlar, bu fani dünyadaki ömrün, sonunda hesap vereceÄŸi ÅŸuuruyla sona ermesidir

Peki, herÅŸeyin sonunu düÅŸünerek yaÅŸayanın sonsuz cenneti tahayyül etmesi nasıl anlaşılmalı?

Ä°yiliÄŸi, adaleti, özendiren cennette en büyük nimet, sonu düÅŸünmeden yaÅŸama garantisi olmalı

Hz Ebubekir, Resulullah’ın naşına bakıp hüzünle seslenmiÅŸti “Artık bir daha sana ölüm yok”

Madem en sonunda öleceÄŸiz ve sonra bir daha ölüm yok o zaman sonlardan bir son beÄŸenmeli

Ecel, herÅŸeyin bir sonu olduÄŸu endiÅŸesiyle yaÅŸamak zorunluluÄŸunun sona erdirilmesiyse,

Her ÅŸeyin bir sonu olduÄŸu idrakiyle yaÅŸayanın inanması gereken en büyük hakikat, ölümdür

EÄŸilip bükülmez hakikatin adı ölümse, o zaman dünya, çaresi bulunamaz bir ayrılık yeridir

Fatıma, hastalığı artan babasına “ Babacığım çok sıkıntı çekiyor musun?” diye sorunca

Güzeller güzeli dedi ki “Merak etme yavrum yakında babanın tüm sıkıntıları sona erecek”

Vasiyet ölüm sonrası için istekleri belirtmekse, vasiyet hazırlamamak nasıl bir son beklentisi?

Orta yaÅŸlılık gençliÄŸin sonuysa, yaÅŸlılığın sonrasını düÅŸünenin genç görünme çabası niye?

Ä°smail’in kesilmeye razı boynuna bıçağı götüren Ä°brahim biliyordu ki bu oÄŸlunu son görüÅŸü

Bu son görüÅŸmenin hatırası Kurban’ın, sadece gelirine talip olan cemaatin sonu nasıl olacak?

Ä°smet Özel’in Necm /57 den esinlendiÄŸi sonumuzu hatırlatan mısrası yazımı nihayete erdirsin

“KardeÅŸler! ” deseydim “KardeÅŸlerim! ”

“Bakın yaklaşıyor yaklaÅŸmakta olan…”

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.